Στον περσινό Παναιτωλικό ο Γιάννης Αναστασίου δεν ήξερε ποιον να πρωτοβάλει στην επίθεση. Οι επιλογές του ήταν είτε Νίκος Βέργος, είτε Νίκος Καρέλης, αλλά πάντα Νίκος, με τους αντιπάλους να μη μπορούν να σταματήσουν τον ευέλικτο και ταχύ Βέργο, αλλά ούτε και τον ευρυματικό Καρέλη.
Στο φετινό πρωτάθλημα ο Παναιτωλικός ατύχησε με την επιλογή του Πέδρο, ο οποίος δεν κατάφερε να βοηθήσει τον Παναιτωλικό όταν του ζητήθηκε και πετάει χαμηλά από την αρχή της χρονιάς με μόλις ένα τέρμα στο τελευταίο λεπτό απέναντι στον αποδιοργανωμένο και απελπισμένο για βαθμό ΠΑΣ Λαμία.
Ο Νίκος Καρέλης κάλυψε το κενό που άφησε ο Βέργος μετά την αποχώρησή του, το οποίο δεν καλύφθηκε ποτέ απο πλευράς διοίκησης και σε αρκετά παιχνίδια έχει αποδείξει πως μία υποψία φάσης μπορεί να την κάνει ευκαιρία για τέρμα.
Η πρωτιά του στον πίνακα ποδοσφαιριστών με τα περισσότερα τέρματα είναι είδηση καθώς ο Νίκος δεν έχει από πίσω του παίχτες εκατομμυρίων, αλλά έχει μία καλοδουλεμένη μηχανή που δουλεύει γι’ αυτόν, καθώς δεν υπάρχει άλλη επιλογή στην ομάδα.
Η αποδοτικότητά του μετριέται όχι μόνο με το κεφάλαιο παιχτών που τον τροφοδοτεί και τον στηρίζει στην επίθεση, αλλά και με την αποτελεσματικότητα του ίδιου, ο οποίος «ξοδεύει» όσο το δυνατόν λιγότερες ευκαιρίες μέχρι να πετύχει τέρμα. Στους πρώτους αυτούς 13 αγώνες ο Νίκος κατάφερε να πετύχει ένα τέρμα ανά 2.3 ευκαιρίες, το οποίο τον κατατάσσει πάλι πρώτο σε θέμα απόδοσης, με 18% προβάδισμα μπροστά από το Λούις Πάλμα του Άρη και 25% μπροστά από τον Αϊτόρ του Παναθηναϊκού.
Το κερασάκι στην τούρτα είναι το γεγονός πως είναι ο μόνος Έλλην ποδοσφαιριστής και δη επιθετικός και στις δύο κατηγορίες, πράγμα που δείχνει πόσο έχει εκφυλιστεί το αγώνισμα σε απλό σωματεμπόριο εισαγωγών-εξαγωγών, ενισχυμένο και από την ξενοκρατία/παγκοσμιοποίηση που καλλιεργείται από την πολιτική, τα μέσα ενημέρωσης και τις ανώνυμες εταιρείες που το περιβάλλουν, όπως ο διοργανωτής του πρωταθλήματος και οι ποδοσφαιρικές ανώνυμες εταιρείες.
Μπράβο σου, Νίκο.
